วันอังคารที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2559

บทความ ชวนคิด

" วิธีเดียว ที่คุณจะทำงานให้เยี่ยมยอดได้ คือ คุณต้องทำสิ่งที่คุณรัก " คำกล่าวของ - Steve Job -

เรื่องสั้นสะท้อนชวนให้คิด 
# เรื่องที่ 1...
ปีหนึ่งในมหาวิทยาลัย เด็กสาวหน้าตาไม่สวยมาก เธอสมัครเป็นดาวคณะ ตอนที่เธอเดินออกมาแนะนำตัวต่อหน้าเพื่อนนิสิต เธอบอกว่า “หากเพื่อนๆ เลือกฉัน อีกสิบปีข้างหน้า เพื่อนๆ สามารถอวดกับลูกๆ และสามีได้ว่า ในปีที่แม่เรียนอยู่ แม่สวยกว่าดาวของคณะ”
เมื่อถึงเวลาเลือกดาวคณะ ปรากฏว่าเธอชนะ...
#@ การโน้มน้าวให้คนอื่นยอมรับในตัวคุณ ไม่จำเป็นต้องบอกความพิเศษ/โดดเด่นของคุณเสมอไป แต่ควรทำให้คนอื่นรู้สึกว่า เพราะคุณ พวกเขาจึงมีความพิเศษและโดดเด่นขึ้นมา

# เรื่องที่ 2...
ภรรยากำลังทำกับข้าวอยู่ในครัว สามีคอยกำกับอยู่ข้างๆ “คนเบาๆ  ช้าๆ หน่อย ระวังหน่อยสิ ไฟแรงไป.. เร็วๆ รีบพลิกปลาได้แล้ว ตักออกมาสิ น้ำมันเยอะไปนะ คีบเต้าหู้วางให้ตรงๆ สิ”
ภรรยาสุดทน “นี่คุณ ฉันทำกับข้าวเป็นนะ พูดอยู่ได้”
ผู้เป็นสามีบอก “ที่รัก ผมรู้ว่าคุณทำเป็น...ผมเพียงอยากให้คุณรู้ว่า เวลาที่ผมขับรถแล้วคุณคอยกำกับ ให้ผมเบรก ให้ผมเร็ว ให้ผมระวัง ให้ผมแซงนั้น ผมรู้สึกยังไง”
#@ การเรียนรู้ที่จะเข้าใจคนอื่น ไม่ใช่เรื่องยาก เพียงแค่คุณต้องยืนอยู่ในจุดของฝ่ายตรงข้ามเท่านั้นเอง

# เรื่องที่ 3
วันที่ 1 กระต่ายออกไปตกปลา กลับมาตัวเปล่า ไม่ได้ปลากลับมาเลย
วันที่ 2 กระต่ายไปตกปลาอีก แต่ก็กลับมาตัวเปล่าเช่นเคย
วันที่ 3 เมื่อกระต่ายไปถึงบ่อปลา ปลาตัวหนึ่งก็กระโดดขึ้นจากน้ำ และตะโกนว่า “ถ้านายยังเอาแครอทมาเป็นเหยื่ออีก นายก็ต้องกลับบ้านมือเปล่าอีกแน่”
#@ คุณให้ในสิ่งที่คุณชอบแก่คนอื่น แต่มันไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ... สิ่งที่คุณอุทิศให้ในแบบของคุณ จึงไม่มีค่า

# เรื่องที่ 4
มีเสืออยู่สองตัว ตัวหนึ่งอยู่ในกรง อีกตัวหนึ่งอยู่ในป่า เสือทั้งสองต่างคิดว่า ที่ที่มันอยู่นั้นไม่น่าอยู่เลย ต่างอิจฉาการดำเนินชีวิตของกันและกัน วันหนึ่ง พวกมันแลกที่อยู่กัน ต่างก็มีความสุขกับสภาพแวดล้อมใหม่ ต่อมาไม่นาน เสือทั้งสองตัวก็ตายลง ตัวหนึ่งอดตายอยู่ในป่า อีกตัวหนึ่งตายเพราะซึมเศร้าอยู่ในกรง
#@ คนเรามักไม่ถนอมรักษาในสิ่งที่เรามีอยู่ แต่มักอิจฉาในสิ่งที่คนอื่นมี แท้จริงแล้ว สิ่งที่คุณมีนั่นเอง คือสิ่งที่คนอื่นอิจฉา

# เรื่องที่ 5
หนูตัวหนึ่งตกลงไปในถังข้าวสาร แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดคือ มันดีใจมาก มันคิดว่ามันโชคดี จึงกินข้าวสารนั้นอย่างอิ่มหมีพีมัน กินแล้วก็นอน นอนแล้วก็กิน เป็นทำอยู่อย่างนี้หลายวัน ...วันหนึ่งตอนที่มันกินจนเห็นพื้นของถังข้าวสาร มันฉุกคิด แต่ข้าวสารในถังก็ยั่วยวนเหลือเกิน มันกินจนข้าวสารหมดถัง ถึงตอนนี้มันถึงรู้ว่า ปีนออกจากถังไม่ได้อีกแล้ว
#@ การใช้ชีวิตของเรา แม้ดูเหมือนปกติธรรมดา แต่แท้ที่จริงมันเต็มไปด้วยกับดักและหลุมพลางที่แยบยล

# เรื่องที่ 6 (จบ)
ในงานเลี้ยงแห่งหนึ่ง เบิร์ดนั่งตรงข้ามกับหญิงสาวคนหนึ่ง เขาพูดไปตามมารยาทว่า ...
“คุณสวยจริงๆ ครับ”
หญิงสาวคนนั้นกลับไม่รับน้ำใจ เขา ไม่แม้แต่จะกล่าวคำขอบคุณ ซ้ำเธอยังกลับพูดออกมาอย่างยโสว่า ...น่าเสียใจ ที่ฉันไม่อาจชมคุณว่าหล่อเหมือนที่คุณชมว่าฉันสวยได้”
เบิร์ดจึงพูดออกไปอย่างสุภาพว่า “ไม่เป็นไรครับ แต่คุณควรฝืนใจฝึกพูดโกหกเหมือนผมบ้างก็ได้นะครับ” ....ผู้หญิงคนนั้นรู้สึกอับอายจนไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมอง
#@ เมื่อคุณบ้วนน้ำลายขึ้นฟ้า คนที่เปื้อนอาจเป็นตัวคุณเอง